Marcus Camby trafił do NBA w 1996 roku, kiedy to Toronto Raptors wybrali go w Drafcie z numerem 2. Ekipa z Kanady szukała wysokiego podkoszowego, który może grać zarówno jako center, jak i power forward. Jak się potem okazało, Camby sprawdzał się idealnie jako środkowy, a także całkiem nieźle radził sobie na skrzydle. W swoim rookie season grał na poziomie średnio 14,8 punktów, 6,3 zbiórek i 2,1 bloków na mecz. W następnym sezonie, Camby prowadził w lidze w blokach ze średnią 3,7 na mecz!
Marcus Camby
W 1998 roku Raptors zdecydowali się na wymianę z Knicks: do Toronto powędrował weteran Charles Oakley, a Camby zasilił szeregi Knicks. To był chyba najlepszy czas w jego karierze, bo oto właśnie w sezonie 1998/99 Knicks jako pierwsza drużyna w historii ligi, dotarła do finałów NBA… startując do walki w play-off’s jako drużyna numer 8 w swojej konferencji!
Camby zasłynął także na innej płaszczyźnie: w 2001 roku podczas meczu Knicks z San Antonio Spurs, wdał się w bójkę z graczem Ostróg. Danny Ferry w bezpardonowej walce pod koszem trafił Camby’ego w oko, a ten wpadł w szał. Sędzia uspokoił go tylko na chwilę, ale ten chciał wymierzyć sprawiedliwość. Wyprowadził potężny prawy sierpowy, ale zamiast trafić Ferry’ego, znokautował… swojego trenera! Jeff Van Gundy padł jak rażony piorunem i musiał skorzystać z pomocy medycznej. Ostatecznie skończyło się na 15 szwach na głowie u trenera, a Camby został zawieszony na pięć meczów i musiał zapłacić grzywnę, która w sumie zamknęła się w kwocie 32.000 $.
Po odejściu z Knicks w 2002 roku, spędził sześć sezonów w Denver Nuggets (do Nowego Jorku trafił w zamian Antonio McDyess). Z drużyną z Kolorado zdołał w sezonie 2005/06 wygrać dywizję północno-wschodnią. Potem „zaliczył” jeszcze trzy kluby, by ostatecznie zakończyć zawodniczą karierę w Knicks w 2013 roku. „Kiedy raz zostajesz Knicksem, zawsze nim będziesz” – powiedział na odchodne, czym zaskarbił sobie jeszcze większą sympatię kibiców klubu z Madison Square Garden.
Marcus Camby w sumie rozegrał w NBA 19 sezonów (973 mecze). Podsumowując całą karierę, jego statystyki wyglądają następująco: 9,5 pkt., 9,8 zb. oraz 2,4 blk./mecz. Warto dodać, że cztery razy liderował w lidze pod względem bloków (1998, 2006-2008). To dało mu miejsce w historii NBA, bo dokonał tego jako zaledwie trzeci zawodnik – przed nim cztery razy w lidze najlepiej zbierali tylko Mark Eaton i Kareem Abdul-Jabbar.
Kluby w karierze:
Toronto Raptors (1996–1998)
New York Knicks (1998–2002)
Denver Nuggets (2002–2008)
Los Angeles Clippers (2008–2010)
Portland Trail Blazers (2010–2012)
Houston Rockets (2012)
New York Knicks (2012–2013)
Osiągnięcia:
*NBA Defensive Player of the Year (2007)
*2× All-Defensive First Team (2007–2008)
*2× All-Defensive Second Team (2005–2006)
*4× NBA blocks leader (1998, 2006-2008)
*NBA All-Rookie First Team (1997)
*National Player of the Year (1996)
*First team All-American (1996)
Tomasz Gawędzki
https://www.facebook.com/HejNBA/